5 دانش‌آموز از قربانيان حادثه هستند
تعداد
جانباختگان متروپل به 36 نفر رسيد
گروه اجتماعي
طبق آخرين اعلام صادق خليليان استاندار خوزستان، تا عصر ديروز تعداد جانباختگان فاجعه متروپل به 36 نفر افزايش يافت در حالي كه 37 نفر هم مجروح شده‌اند.
خليليان تاكيد كرد كه بر اساس نظر كارشناسان، باقي‌مانده ساختمان ايمني لازم را نداشته و امكان پايدارسازي آن وجود ندارد.
طبق گزارش مسوولان استاني، در فاجعه متروپل، 5 دانش‌آموز خوزستاني قرباني شدند كه سه تن از آنان - مليكا و ميترا صالحيان‌پور و مسيح صادقي - از اهالي خرمشهر و دو نفر - آرين و حميدرضا جليليان - از ساكنان آبادان بوده‌اند.
در هفتمين شب از فاجعه متروپل، مردم خوزستان با دعوت امام جمعه آبادان در گوشه و كنار چهارراه اميري به عزاداري پرداختند در حالي كه به گزارش خبرگزاري فارس، اين مراسم عزاداري با تنش‌هايي از جمله حمله عزاداران به دوربين صدا و سيما، ممانعت معترضان از ادامه سخنراني نماينده مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبري با كف زدن و سوت زدن و شعار دادن همراه بود.
طبق اعلام استاندار خوزستان، مقرر شده كه خسارت وارد شده به مردم از طريق اموال مالك متروپل پرداخت شود. منظور استاندار اين بوده خانواده‌هايي كه خانه‌هاي‌شان در اطراف متروپل بوده يا فروشگاه‌هايي كه اطراف اين ساختمان هستند، تعيين تكليف خواهند شد و خسارت به آنها پرداخت مي‌شود. همچنين به گفته او، بخشي از خسارت را هم بيمه پرداخت خواهد كرد علاوه بر آنكه ديه همه متوفيان و مجروحان حادثه هم از سوي دادستاني تعيين تكليف و براي پرداخت آن اقدام مي‌شود.
در حالي كه همچنان آوار‌برداري از برج متروپل ادامه دارد، اخبار حكايت از آن دارد كه در گوشه و كنار آبادان، اعتراضاتي نسبت به حجم گسترده تخلفات برقرار است و البته دولت تلاش مي‌كند معترضان را وادار به آرامش كند اما ديروز طيبه جعفري؛ مسوول انجمن مددكاري خوزستان در گفت‌وگو با ايسنا، با اشاره به آثار رواني و اجتماعي حادثه متروپل گفت: «يك اتفاق غير منتظره در آبادان رخ داده و نه تنها خانواده‌هايي كه عزيزي زير آوار دارند يا عزيزي را از دست داده‌اند بلكه همه مردم را درگير كرده است؛ در واقع مردم يك تروماي سنگين را تجربه كرده‌اند.
در بازديد ميداني كه از آبادان داشتم بي‌قراري، ناراحتي و خشم شديدي در مردم ديده مي‌شد. برخي از مردم حتي به منزل نمي‌رفتند و همه وقت را در خيابان مي‌گذراندند به گونه‌اي كه در همه خيابان‌هاي مشرف به متروپل نشسته بودند؛ برخي شيون و زاري و برخي گله و شكايت مي‌كردند و بعضي ديگر به امدادگران كمك مي‌كردند. در واقع آرامش مردم از بين رفته است و آشوبي در دل‌شان ايجاد شده است.
خانواده‌هايي كه هنوز عزيزاني زير آوار دارند، بسيار تحت فشار رواني و منتظر هستند؛ به‌طور مثال مادري كه فرزندش پنج شش روز زير آوار مانده بود، مي‌گفت فرزندش ورزشكار است و هنوز اميد داشت كه زنده از زير آوار خارج شود و تنها نگران اين بود كه پسرش آسيب ديده باشد يعني شرايط رواني اين مادر به حدي رسيده كه از فضاي واقعي دور شده است.
اين اتفاق همه مردم آبادان را به گونه‌اي درگير كرده كه ممكن است برخي از آنها دو سه ماه ديگر به حالت عادي برگردند اما ممكن است اين غم و تجربه دردناك منجر به افسردگي و اضطراب برخي ديگر شود كه بايد درمان شوند.
در آبادان با چند گروه آسيب مواجه هستيم؛ كساني كه عزيزان‌شان را از دست داده‌اند، كساني كه قطع عضو شده‌اند و كساني كه ضرر مالي ديده‌اند و البته بخشي از مردم هم از اين اتفاق دچار بحران روحي شده‌اند كه بايد آنها هم مورد توجه قرار بگيرند.
اين حادثه در حافظه تاريخي مردم مي‌ماند و فراموش نمي‌شود؛ شايد سال‌ها طول بكشد تا يك خانواده بپذيرد كه اين اتفاق افتاده است. از طرفي در ۱۰ سال اخير تعداد زيادي از ساختمان‌هاي آبادان توسط عبدالباقي احداث شده‌اند و برخي از مردم اين شهر در اين ساختمان‌ها زندگي مي‌كنند يا كسب و كار دارند كه با اين اتفاق، احساس ناامني مي‌كنند.
در واقع در حال حاضر چند موضوع باهم به مردم هجمه وارد كرده است؛ شوك اين حادثه و مصيبت از دست دادن عزيزان، از دست دادن كار و زندگي در ساختمان‌هاي عبدالباقي و نگراني بابت سلامت جسمي‌شان، سلامت روان مردم آبادان را با چالش جدي مواجه كرده است. بايد شرايطي فراهم شود كه مردم خوب بتوانند عزاداري كنند تا غم و خشم‌شان كمي فروكش كند؛ در اين روزها سرمايه اجتماعي در آبادان كاهش يافته است كه دولت براي اين مهم بايد برنامه‌ريزي بلندمدت داشته باشد.»