ميانجي‌ها در ميان فشارهاي حداكثري
آنها تلاش مي‌كنند شعار زندگي را به تحريم و حصر بيشتر كشور و زندگي‌زدايي از مردم معنا كنند. رسانه را دانشمندان علوم ارتباطات مساوي با پيام مي‌دانند. جوانان معترض ما، آزادي سبك زندگي خود را مي‌طلبند اما رسانه‌ها به مثابه ماشين‌هاي جنگ‌افروز، پيام كارفرمايان خود را بر آن مطالبات سوار كرده و با انحراف در مطالبه سبك زندگي، سبك‌هاي جنگ داخلي را آموزش مي‌دهند. موج‌سواران اعتراض‌ها مي‌خواهند از طريق تحريف مضمون صلح‌آميز و زندگي‌محور اعتراض‌ها، گسل‌هاي شيعي-سني و ديگر گسل‌هاي اجتماعي را خلق يا فعال كنند. آنها گسل‌سازي مي‌كنند و گسل زيستي را جايگزين سياست كرده‌اند. كاسبي تحريم امروز با سوداگراي بازار خون، نفرت و كين‌توزي در هم آميخته است. من پيش‌تر در هر فرصتي از نقش تحريم‌ها به مثابه شكل جديدي از جنگ سخن گفته‌ام كه اين‌بار متفاوت از جنگ‌هاي پيشين، تماميت ذهني شهروندان را به مخاطره برده است. مردم در هيچ جاي كشور براي تشديد تحريم‌ها به خيابان نيامده‌اند، آنها يك زندگي بهتر را مطالبه مي‌كنند. با اين وجود صداي اعتراضي جوانان ما مصادره مي‌شود. آنچنانكه گويي جوانان معترض خواهان عميق‌تر شدن تحريم‌ها هستند.
مصادره اعتراض‌ها توسط لابي‌هاي شناخته شده تحريم، جنگ و تفرقه اكنون يك واقعيت غيرقابل انكار است. مصادره‌كنندگان جنبش اعتراضي جوانان به چيزي كمتر از جنگ داخلي و سوريه‌سازي ايران نمي‌انديشند. براي مقابله با مصادره مطالبات اعتراضي جوانان، بايد فضاي تازه‌اي براي گفت‌وگو گشوده شود. بايد همين معترضين بي‌نام و نشان را دعوت كرد تا در رسانه‌هاي رسمي كشور سخن خود را بگويند. همچنين فضايي امن و فراخ به روي جوانان باز كرد تا سخن خود را بگويند و به اين شيوه دموكراتيك مي‌توان مصادره سخن اعتراضي آنان به سود لابي‌هاي اسراييلي، سعودي و گروه‌هاي تروريستي را غيرممكن كرد. همچنين در اين روزها، گفت‌وگو با نهادهاي مختلف علمي، دانشگاهي، گروه‌هاي اجتماعي و اتحاديه‌هاي مختلف و فراهم ساختن امكان شنيده شدن صداها از رسانه‌هاي داخل، مي‌تواند زمينه‌ساز مفاهمه داخلي شده و از صداي كينه‌توزانه‌اي كه استراتژي «خون بيشتر» را در سطح جامعه دنبال مي‌كند، بكاهد. ضروري است سياست محدود كردن نهادهاي مدني، اتحاديه‌ها و انجمن‌ها به خصوص انجمن‌هاي علمي كنار گذاشته شود. ميدان دادن به افرادي كه صداي آنها (حتي براي بخش‌هاي كوچكي از جامعه) شنيدني است به آرام شدن شرايط و منطقي شدن مطالبات خواهد انجاميد. آينده ايران به هوشياري، كنش مسوولانه و فداكارانه همه نخبگان اجتماعي وابسته است.