در گروه هنر و تجربه مجموعه فيلم‌هاي جديد در راهند
تجربه‌هاي خلاق سيف الله صمديان
اعتماد|پنج فيلم از آثار «سيف‌الله صمديان» كه با عنوان تجربه‌هاي خلاق معرفي شده در قالب «مجموعه اول» شامل فيلم‌هاي «ايستگاه سفيد»، «هنر كشتن»، «تهران ساعت 25»، «بم: روز سوم، روز دهم» و «روزي روزگاري در مراكش» در يك سئانس نمايش داده خواهند شد. نمايش اين فيلم‌ها از امروز- نهم ارديبهشت‌ماه- در گروه سينماهاي هنر و تجربه (سينما فرهنگ، خانه هنرمندان ايران، موزه سينما، پرديس سينمايي كورش، پرديس سينمايي هويزه مشهد و سينما سوره اصفهان) آغاز مي‌شود. او خود از جمله كساني است كه در راه‌اندازي اين گروه نقش داشته و حالا شش ماه بعد از فعاليتِ اين گروه سينمايي، تعدادي محدود از آثار او در اين سينماها به نمايش درمي‌آيد.
«سيف‌الله صمديان» كه به عنوان يكي از اعضاي شوراي اين گروه سينمايي نيز فعاليت مي‌كند؛ در اين خصوص مي‌گويد: «راه‌اندازي گروه هنر و تجربه، يك روياي چندين ساله بود كه تحققش براي من، همنسلانم و همچنين نسلِ جوان قابل تصور نبود، در اين سال‌ها نگاهِ كلي‌نگر و مقطعي مسوولان فرهنگي اين نويد را نمي‌داد كه بشود چنين تحركاتي را انجام داد؛ اما خوشبختانه در دوره جديد با حساسيت‌هاي آقاي ايوبي فضايي مناسب براي تحققِ اين ايده، به وجود آمد. ايده شكل‌گيري چنين گروهي چنان برايم جذاب بود كه براي اولين‌بار بدون ترس و لرز وارد يك اتفاق غير خصوصي و نيمه دولتي شدم؛ چون مي‌دانستم فيلم‌هاي زيادي خارج از بدنه سينما توليد مي‌شوند كه هيچگاه امكان نمايش ندارند و تلاش‌هايي مثل جشن تصوير سال هم، تنها مي‌توانست بخش محدودي از اين آثار را در برگيرد. ما در 12 دوره گذشته جشن تصوير سال فيلم‌هايي را نشان داديم كه امكان اكران عمومي نداشتند و با رويكرد هنري و غير تجاري ساخته شده بودند. اين فيلم‌ها از جنس همان فيلم‌هايي بودند كه هم‌اكنون در گروه سينمايي هنر و تجربه به اكران عمومي درمي‌‌آيند، ما آن حركت را انجام داديم بدون اينكه به آينده منسجم اميد داشته باشيم؛ به همين خاطر زماني كه فهميدم اين اراده وجود دارد، پا پيش گذاشتم و با تمام وجود پذيرفتم كه وارد شوراي هنر و تجربه شوم و حالا كه مدتي از انجام آن مي‌گذرد، از معدود كارهايي است كه از قبول مسووليت آن - حتي اگر زبانم لال به آن انتهاي مورد نظر هم نرسد- خوشحال هستم.»
با همه اينها، صمديان تاكنون آثارِ خودش را در اين گروه به نمايش نگذاشته بود. او دليلِ خاصِ خودش را براي اين ماجرا دارد: «از نمايش فيلم‌هايم در اين مدت امتناع كردم؛ چون مي‌خواستم فيلم‌هاي به‌روزتر و جديدتري كه ساخته شده، امكان نمايش پيدا كنند؛ اما با پيشنهاد برخي دوستان، تعدادي از فيلم‌هايم وارد گردونه اكران شد. اين مجموعه به عنوان «مجموعه اول» شامل آثاري است كه زمان ساخت برخي از آنها به بيش از يك دهه گذشته بازمي‌گردد و تركيبي از فيلم‌هاي مستند و ويديوآرت هستند. مستند به معناي رايج در بيانِ صرف اطلاعات نيست و اميدوارم به يك نگاه و رويكرد جذابي رسيده باشم.»
فيلم‌ها شامل «ايستگاه سفيد» است كه انتظار غير معمولِ زني را در زير بارش شديد برف در منطقه ولنجك تهران نشان مي‌دهد. «تهران ساعت 25» فيلمي درباره روزي تكرار ناشدني در تاريخ ايران است. روزي كه تيم فوتبال ايران به جام‌جهاني 98 راه يافت؛ آن هم در شرايطي كه مثبت‌انديش‌ترين دوستداران فوتبال هم تا دقيقه 76 كه بازي دو بر صفر به نفع استراليا بود، انتظار پيروزي نداشتند. «هنر كشتن» از همان شبه ويديوآرت‌هايي است كه پردازش و ساخت يك اثر هنري كه در حقيقت نشانه عيني يك فرش خوش‌بافت است را توسط يك عنكبوت به تصوير كشيده است. فرشي كه از تار و پود خود بافنده شكل مي‌گيرد؛ آن هم نه براي ارايه در يك نمايشگاه كه براي تنازع بقا. «روز سوم، روز دهم» نيز روايتي شخصي از فاجعه‌اي است كه سال‌ها پيش در بم رخ داد. «روزي روزگاري مراكش» ورك‌شاپ سينمايي عباس كيارستمي و مارتين اسكورسيزي در مراكش است.