سورپرايز نارس اكتبر
علي صارميان
در بخشي از كشورهاي عربي و اسراييل و جناح جنگطلب امريكا، اين اميد هست كه عقبافتادگي آراي دونالد ترامپ با اقدامي پيشدستانه در حمله ايران جبران شود.
چراكه امريكاييها به صورت سنتي به رييسجمهور در حال نبرد از سر ناچاري راي خواهند داد. در واقع در يك ماه گذشته 3 اقدام امريكا روي ميز آمده است؛ اقدام اول بازگرداندن تحريم تسليحاتي بود كه امريكا در شوراي امنيت شكست خورد. اقدام دوم مكانيسم ماشه است كه هماوردي ظريف و ترامپ در 10 روز آينده، نتيجه آن را مشخص ميكند. اقدام سوم سورپرايز اكتبر است. از اين اقدام كسي مطلع نيست. اما علاقهمندان جنگ در منطقه و جناح جنگطلب و اسلحهفروش داخل امريكا، زمزمههايش را شروع كردهاند. چند ريسك درباره استفاده ترامپ از اقدام غيرمعمول موسوم به سورپرايز اكتبر از اين قرارند.
يكم: اقدامات خرق عادت معمولا يك يا دو بار در زمان غافلگيري طرف مقابل جواب ميدهد. هر اقدامي به قصد نتيجهاي است. به نظر ميرسد، حمله به ايران در فضاي كنوني امريكا اتفاقا ريسك نتيجه معكوس براي ترامپ خواهد داشت.
دوم: جهان در اوج كرونا و تبعات پس از آن است و اجماع جهاني بر همگرايي است. كشور امريكا در صدر آسيبهاي كروناست لذا رفتار رايدهندگان با جنگي جديد كاملا مخالف هيات حاكمه فعلي خواهد بود.
سوم: اصل غافلگيري در معادله سورپرايز اكتبر با محوريت ايران وجود ندارد. ايران از زمان خروج امريكا از برجام به حالت آمادهباش تلافي است. اين تلافي شامل دايرهاي به وسعت دو هزار كيلومتر اطراف ايران را شامل ميشود. لذا وقتي تلافي؛ بزرگتر از سورپرايز باشد؛ ريسك عمل در بالاترين سطح است.
چهارم: بعيد است بلوك غربي كه حتي در قطعنامه برگشت تحريم تسليحاتي با ايران همراهي ضمني كردهاند در اقدام نظامي كنار امريكا باشند و البته امريكا معمولا تنهايي به جنگ نميرود.
پنجم: در اينكه زيرساختها و عمران و آبادي ايران تحت حمله امريكا آسيب جدي ميبيند؛ واقعيت نفرتسازي است. اما بايد كشورهاي امريكايي كه در آغوش اسراييل، ناخن به هم ميزنند كمي معقول فكر كنند. حمله گسترده به ايران از نظر زميني غيرمحتمل است و ترامپ چنين موقعيتي ندارد. ولي برگرداندن اين كشورها به دوران ماقبل تاريخ و حتي اشغال اين كشورها كار چندان سختي نخواهد بود. لذا فكر سورپرايز اكتبر با محوريت حمله به ايران؛ توطئهاي خام و نارس است كه ممكن است، ريشه حكامي را بخشكاند.