راه‌حلي براي بيرون آمدن از فشار دلواپسي در فرهنگ
قانون حكم اصلي است
فاطمه راكعي
راهي كه مديران فرهنگي دولت يازدهم از ابتدا در عرصه فرهنگ و هنر ترسيم كرده بودند، راه هموار، بدون مانع و البته در چارچوب قوانين كشور بود و نويد يك بالندگي را در اين عرصه مي‌داد.
اما هرچه جلوتر مي‌رويم، فعاليت مديران فرهنگي سخت و پيچيده‌تر مي‌شود. اكنون بايد ديد چه موانعي سر راه وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي و مديران فرهنگي ايشان قرار گرفته كه كار را براي آنها سخت كرده است؛ موانعي كه فضا را براي اهالي فرهنگ و هنر هم تنگ كرده و مديران را هر روز با مشكل جديدي روبه‌رو مي‌كند. مديراني كه در نخستين نطق‌ها و نشست‌هاي مطبوعاتي، راهكارهايي براي گشايش ممنوعيت‌ها، حذف‌ها و موانعي ارايه دادند كه تا پيش از آن رواج نداشت. محدوديت در عرصه فرهنگ و هنر به مردم، هنرمندان و مديران فرهنگي آسيب وارد مي‌كند. اما بيش از همه، اين هنرمندان هستند كه در انجام فعاليت‌هاي خود با محدوديت روبه‌رو مي‌شوند؛ هنرمنداني كه تا قبل از آن، موانع زيادي را در مسير فعاليت حرفه‌اي خود تجربه كرده بودند. در چنين شرايطي اهالي فرهنگ و هنر از مديران فرهنگي كشور توقع ايستادگي و مقاومت دارند. اما بايد در نظر داشته باشيم به جاي مديران كنوني هر فرد ديگري هم بر مسند مديريت فرهنگي كشور مي‌نشست احتمالا با فشارهاي موجود راهكاري جز راهكار مديران فعلي نداشت. اكنون دو سال از فعاليت مديران فرهنگي كشور مي‌گذرد. دو سالي كه با وجود انواع سنگ‌اندازي‌ها و مانع‌تراشي‌هايي كه بر اين عرصه وارد است، مديران فرهنگي سعي كردند بر اساس همان مسيري كه از ابتدا ترسيم كرده بودند، حركت كنند.
محدوديت‌هايي كه در عرصه فرهنگ و هنر توسط گروه‌هاي فشار اعمال مي‌شود به هيچ‌وجه در چارچوب قوانين كشور نيست. اين در حالي است كه تمامي نهادهاي اجرايي در چارچوب قوانين كشور حركت مي‌كنند و بايد از طرف قوه مقننه و قوه مجريه كشور حمايت شوند. يعني بايد وزيران از طرف رييس‌جمهور و مديران از طرف وزير حمايت شوند.
گروه‌هايي سال‌هاست فراتر از قانون مي‌روند و به خود اجازه مي‌دهند به همه، در هر سطحي راهكار بدهند و اگر با اين راهكارها خودشان را تطبيق ندادند به هرشكلي با آنها برخورد كنند. اين گرو‌ه‌ها نمي‌خواهند كارها به شيوه عادي و از كانال قانون پيش رود و مشكلاتي را پيش مي‌آورند كه با قوانين كشور مطابقت ندارد. هر كدام از ما از ديدگاه خود ممكن است در قوانين موجود ضعف و اشكالي ببينيم اما اگر قرار باشد هركس قسمتي از قانون را كه نمي‌پسندد دور بزند و به سليقه خود عمل كند كه سنگ روي سنگ بند نخواهد شد. منتقدان مي‌توانند براي تغيير قوانين نيز از راهكارهاي قانوني وارد شوند و به جاي جنجال و حاشيه‌سازي، قانوني شكايت كنند تا نهايتا مشخص شود؛ يا همه بايد به همين قانون موجود عمل كنيم يا در صورت تغيير به قانون جديد عمل كنيم.
پي‌نوشت: در روزهاي اخير مي‌بينيم كه حمله به فيلم تازه احمدرضا درويش زياد شده و از طرفي هنرمندان هم وارد ميدان شده‌اند تا از اين كارگردان دفاع كنند؛ اتفاقي كه تازگي ندارد و پيش از اين در اكران فيلم‌هاي ديگر، برگزاري كنسرت‌هاي مختلف و حتي اجراي برخي نمايش‌ها ديده‌ايم. از فاطمه راكعي، فعال سياسي و نماينده سابق مجلس كه خود از اهالي فرهنگ و هنر هم هست و دستي در شعر و ترانه دارد، پرسيدم كه سرانجام اين رفتارهاي دلواپسي چيست و مديريت فرهنگي براي بيرون آمدن از اين بحران‌ها بايد چه كند؟