مدرسه «اعتماد» يك ساله شد
گروه صفحه مدرسه «اعتماد»| هفته آخر دي‌ماه سال 93 آغازي بود براي يك گام رسانه‌اي در حوزه آموزش و پرورش و تولد صفحه‌اي به نام مدرسه در عرصه مطبوعات نويد اين را مي‌داد تا اهالي رسانه به اين حوزه آنچنان كه شايسته است، بپردازند. يك سال است كه هر هفته يك صفحه به نام مدرسه در روزنامه اعتماد به صورت اختصاصي به مسائل و موضوعات آموزش و پرورش، معلمان، دانش‌آموزان و والدين مي‌پردازد، آنقدر اين حوزه گسترده و پرمساله است كه اگر براي پنج سال هم هر هفته به يك موضوع پرداخته شود باز هم مسائلي باقي خواهد ماند، چراكه به گفته مسوولان ارشد آموزش و پرورش بيش از 700 مساله شناسايي شده است. اينكه در يك روزنامه صفحه‌اي اختصاصي براي آموزش و پرورش وجود داشته باشد كمك خواهد كرد تا اين موضوع را كه يك موضوع عمومي است در افكار عمومي مطرح و جامعه را نسبت به اين عرصه حساس كند تا با خروج از انزوا به متن مطالبات عمومي بيايد و مسوولان را از يك سو و مردم را از سوي ديگر متوجه اين مهم كند. به مناسبت يك ساله شدن «صفحه مدرسه روزنامه اعتماد» گزارشي از شهين‌دخت ميان‌دشتي، مسوول گروه اين صفحه و چند يادداشت و نقد و نظر تقديم مخاطبان اين صفحه مي‌شود.
مدرسه «اعتماد» چگونه آغاز شد؟
من خيلي خوشحال هستم كه به همراه همكاران‌مان موفق شديم يك سال به طور مرتب صفحه مدرسه را تقديم فرهنگيان عزيز و خانواده‌ها به عنوان مخاطبان اصلي اين صفحه بكنيم. لازم است به نكته‌اي اشاره كنم كه زمينه‌ساز اين موضوع بود و آن نكته ارتباط آقاي الياس حضرتي با معلمان است.
اين ارتباط كه سال‌هاست وجود دارد و ايشان با فعالان صنفي و رسانه‌اي حوزه آموزش و پرورش در تعامل بوده است موجب شد تا دوستان وي اين پيشنهاد كه از سوي خودشان مطرح شد و اعلام آمادگي كردند تا به صورت اختصاصي در روزنامه اعتماد در حوزه مسائل و مشكلات فرهنگيان و آموزش و پرورش كار شود، مورد استقبال اين فعالان و علاقه‌مندان قرار گيرد و گروهي تشكيل شود تا در اين زمينه به صورت ويژه كار صورت گيرد، در واقع مديرمسوول روزنامه اعتماد پيشقدم شدند تا سهم آموزش و پرورش را در روزنامه اعتماد افزايش دهند.
جلب افكار عمومي و عبور از بي‌تفاوتي نااميد كننده
بي‌ترديد نگاه ايشان و همكاران ما يك نگاه كمي نبوده و نيست، هر چند آقاي حضرتي اعلام آمادگي كرده بودند كه به مرور از يك صفحه در هفته به روزي يك صفحه ارتقا پيدا كند ولي تصميم ما اين بود كه قبل از افزايش كميت صفحه‌ها و مطالب بر كيفيت آن تاكيد كنيم و تمركز ما بر اين مساله باشد كه افكار عمومي را نسبت به كليت آموزش و پرورش حساس كنيم، چرا كه متاسفانه به دلايل مختلف افكار عمومي به طور كلي و افكار معلمان و دست‌اندركاران اين حوزه به طور اختصاصي حساسيت خود را تا حد زيادي از دست داده بود و يك بي‌تفاوتي نااميدكننده فراگير شده بود كه در مرحله نخست هدف ما خروج از اين شرايط بود.
سهم رضايت بخش مدرسه اعتماد
اينكه در سال‌هاي اخير و پس از روي كار آمدن دولت يازدهم و پايان ركود و نااميدي هشت ساله در دولت‌هاي نهم و دهم و به ويژه در يك سال اخير جامعه به طور كلي و فرهنگيان به طور خاص نسبت به مسائل اين حوزه فعال شدند ترديدي وجود ندارد اما اينكه سهم ما در بالا بردن اين حساسيت چقدر است نيازمند بررسي است كه اين بررسي صورت نگرفته اما اگر به استناد اعداد و ارقام و چند فاكتور بخواهيم يك نظر كلي بدهيم بايد بگويم با توجه به اينكه روزنامه اعتماد پرتيراژترين روزنامه بخش خصوصي است و تقريبا در تمام كشور توزيع مي‌شود و با توجه به اينكه معلمان از جمله اقشاري هستند كه به نسبت ساير مردم اهل خواندن روزنامه هستند و از طرفي هم شبكه‌هاي مجازي فرصتي شده است تا مطالب به راحتي در دسترس افراد قرار گيرد، ارزيابي ما اين است كه سهم قابل توجه و رضايت‌بخشي داشته‌ايم و توانستيم به اين هدف اوليه خود كه حساس كردن به حوزه آموزش و پرورش است تا حدي دست يابيم و از سوي ديگر بازخوردهاي مستقيم به ما و همكاران‌مان نيز گواه اين مطلب است كه در همين يك سال اين صفحه توانسته جايگاه خوبي را به ويژه در افكار عمومي معلمان به دست آورد.
همگاني شدن دردهاي معلمي
ما به عنوان يك معلم و كساني كه عمرمان را در كلاس درس و رابطه تنگاتنگ با دانش آموزان سپري كرديم با تمام وجود دردهاي حوزه تعليم و تربيت را حس كرده و مي‌كنيم لذا وقتي مي‌بينيم جامعه و مسوولان نسبت به اين دردها بي‌تفاوت شدند در حالي كه حوزه آموزش بيش از حوزه امنيت و سلامت و بهداشت در يك چشم‌انداز درازمدت اهميت دارد، وظيفه خود دانستيم تا كاري كنيم كه در درجه نخست اين احساس درد همگاني شود يا حداقل در بخشي از جامعه و در سطحي از مسوولان توجه به اين حوزه جلب شود به عبارتي مانند يك سنسور عمل كرديم تا هشدارهاي لازم را بدهيم.
تقدم آموزش بر امنيت و سلامت
يك چرخش نگاه لازم است تا كساني كه به اين اولويت‌بندي باور ندارند متوجه اهميت مساله شوند. من مي‌پرسم چه كساني و با چه نگرش‌ها و مهارت‌هايي بايد امنيت و سلامت جامعه را تامين كنند؟ جز اين پاسخ كه افرادي كه در يك نظام آموزشي كارآمد تربيت شده باشند چنين توانايي را خواهند داشت پاسخ ديگري به اين پرسش وجود ندارد. پس بي‌ترديد نتيجه مي‌گيريم كه تهديد نظام آموزشي درواقع همان‌گونه كه گفتم در آينده تهديد امنيت و سلامت جامعه نيز خواهد بود، چراكه براي برقراري امنيت نيازمند سرباز متعهد و توانمند و براي تامين سلامت نيازمند پزشك و پرستار متعهد و توانمند هستيم و نگراني ما اين است كه آموزش و پرورش گرفتار مسائل و مشكلاتي است كه درتحقق اين اهداف و اهداف مشابه در ساير حوزه‌ها دچار ناكارآمدي شده است.
حساسيت مسائل آموزش و پرورش
كافي نيست
اگر بدن‌تان نسبت به مشكلي كه داريد حساس نباشد و واكنش نشان ندهد شما دست به اقدامي نمي‌زنيد، پس نخستين مرحله حساس كردن است اما كافي نيست، چرا كه ممكن است شما نسبت به وجود يك بيماري حساس شويد ولي اقدام مناسبي انجام ندهيد يا برعكس كاري كنيد كه بيماري تشديد شود. پس آنچه پس از حساسيت ضرورت دارد تبيين مشكلات و مسائل است. تا هر كسي از ظن خود يا دريچه خاصي به اين مسائل ننگرد، بلكه يك نگاه جامع و كارشناسانه صورت گيرد.
ساده سازي مسائل آموزش و پرورش
اين كار روزنامه نيست كه مسائل پيچيده مطرح كند بلكه روزنامه چون مخاطبش عموم مردم است مي‌آيد مسائل را ساده مي‌كند و پلي مي‌شود ميان مردم و مسوولان تا در درجه نخست زبان‌گوياي مردم باشد و مطالبات مردم را بدون سانسور و شفاف و امانتدارانه طرح كند كه ما نيز بر آن بوديم در صفحه مدرسه مطالبات والدين و دانش‌آموزان را به عنوان اصلي‌ترين افراد صاحب حق در حوزه آموزش منعكس كنيم و پس از زبان معلمان به عنوان نيروهاي خط مقدم عرصه تعليم و تربيت هم مشكلات و مسائل آموزش و پرورش را و هم مشكلات صنفي و حرفه‌اي آنها را طرح كنيم و اين كار كارشناسان است كه نسبت به اين حساسيت‌ها پاسخ علمي و كاربردي بدهند.
رويكرد مساله محوري در مدرسه اعتماد
ما باتوجه به اينكه سرويس اجتماعي اخبار روزانه اين حوزه را تحت پوشش قرار مي‌دهد، تصميم گرفتيم به اخبار نپردازيم و به نظر من ضرورتي هم ندارد لذا رويكرد موضوعي و مساله محوري در آموزش و پرورش را انتخاب كرديم وتلاش داشتيم وقتي هم موضوعي انتخاب مي‌شود در قالب گزارش و گفت‌وگو، يادداشت و نقد و نظر از زواياي مختلف موردتوجه قرار گيرد تا خواننده يك دريافت نسبي خوبي داشته باشد، چرا كه انعكاس ناقص موضوعات و مسائل حساسيت‌هاي جهت‌دار و كارآمدي را ايجاد نخواهد كرد.