عبور ازكليشهها و سادهسازيها
مهدي بهلولي٭
«هفته نامك» است، يعني هفتهنامهاي كوچك، هفتهنامهاي در دل «اعتماد». ميتواند بخش انديشه، ترجمه، تاريخ، اقتصاد و... داشته باشد. بيشتر هفتهنامههاي پر و پيمان دارند. اما گويا يادمان رفته است كه «هفته نامك مدرسه» تنها يك صفحه دارد و پرپيداست كه با يك صفحه نميتوان همه اينها راداشت. شايد هم بشود. از قديم هم گفتهاند كار نشد ندارد. هفته نامك آموزش، ميتواند سخن هفتهاي داشته باشد- چيزي در مايههاي سخن سردبير- و دو سه ستون ثابت. از من اگر بپرسيد ستون انديشه و ترجمه، پيشنهاد نخستم است و تاريخ، پيشنهاد دومم. بزرگترين دشواره[مشكل] آموزش و پرورش ما، از ديد اين نگارنده، فقر انديشه – به ويژه فلسفي و تاريخي- است. گفتوگوهايش نيز ميتواند چالشي و جاندارتر باشد. در كل ميتواند جريانساز، يا جريان سازتر، باشد. هرچه باشد اما بايد همچنان مردمي- نزديك به بدنه فرهنگيان- بماند.
خب، اينكه نشد. شد ناسازه. هفته نامك آموزشي روشنفكرانه كه نميتواند مردمي باشد! درد بزرگ بدنه فرهنگيان، معيشت است. آموزگاري كه حقوق ماهانهاش به زور تا ميانه ماه ميرساندش، چه كار به فقر انديشه دارد و چه كار دارد كه در جهان آموزش چه ميگذرد؟ اما- شايد كه نه- بيگمان «هفته نامك مدرسه» بايد از اين كليشهها و سادهسازيها عبور كند. فقر مادي و فقر انديشه در ميانكنشاند. وانگهي آموزگاران در همين يكي دو سال گذشته نشان دادند كه خواستار آموزشي پويا و كيفياند و سخن شان تنها از دستمزد كم شان نيست. با اين همه، مايه خوشحالي است كه دستاندركاران صفحه «مدرسه» روزنامه اعتماد، كه از پيدايش آن يك سال ميگذرد – كه اميدوارم سالهاي سال پايدار بماند- و هفتهاي يك بار منتشر ميشود، بيگانه با اين دلنگرانيها نيستند.
٭آموزگار و كنشگر صنفي، فعال رسانهاي