شفافيت قانون در برابر برخوردهاي سليقه‌اي
نازنين متين‌نيا
«برخورد سليقه‌اي» و «تعيين تكليف براساس قانون» كليدواژه‌هاي مهم صحبت‌هاي محمدرضا عارف درباره لغو مجوزهاي حوزه موسيقي و بلاتكليفي مردم در مواجهه با برگزاري كنسرت‌هاست. كليدواژه‌هاي مهمي كه عصر ديروز و در گفت‌وگو با «خانه ملت» در صحبت‌هاي نماينده مردم استان تهران سرازير شد تا نخستين واكنش مهم اهالي مجلس به اتفاقات حوزه فرهنگ و هنر هم به نام سرليست اميد مجلس دهم ثبت شود. عارف در اين گفت‌وگو بدون اشاره به نام كيهان كلهر و شهرام ناظري كه در روزهاي اخير كنسرت‌ها‌ي‌شان لغو شده، مقصر اصلي در موضوع لغو كنسرت‌ها را «برخورد سليقه‌اي» دانست و گفت: «مشكل در اين عرصه، نداشتن قانون شفاف است تا همه تكليف خودشان را بدانند و موظف به اجراي قانون باشند. بايد از برخوردهاي سليقه‌اي پرهيز و اجازه داده شود نهادهاي ذيربط و مسوول تصميم نهايي را بگيرند». عارف معتقد است كه اين برخوردها باعث مي‌شود تا مردم و مخصوصا جوانان در «بلاتكليفي» قرار بگيرند و در نهايت اينكه: «نتيجه برخورد سليقه‌اي، دور شدن جوانان از فرهنگ بومي و اسلامي و رو آوردن به شبكه‌هاي خارجي و ايجاد هرج و مرج در كشور است». عدم وجود سياست روشن و شفاف و نبودن قانوني شفاف در اين زمينه هم، آسيب‌شناسي‌اي است كه نماينده تهران از دلايل لغو كنسرت‌ها نام مي‌برد و شبيه تمام هنرمندان و كارشناسان حوزه فرهنگ و هنر كه در روزهاي گذشته اين شرايط را نقد كردند، پيدا كردن راهكارهاي مناسب براي برون رفت از اين وضعيت را وظيفه دولت، مجلس و البته شوراي عالي انقلاب فرهنگي مي‌داند. چارت پيشنهادي هم اين است؛ شوراي عالي انقلاب فرهنگي تعيين تكليف كند، وزير ارشاد پاسخگو باشد و جزييات مشكلات را دقيقا اعلام كند و مجلس هم با اين شرايط براي رسيدن به قانون شفاف و واضح، تلاش كند. به اين ترتيب در روزي كه خواننده‌اي به نام عليرضا قرباني با اجراي كنسرت آنلاين، به دنبال راه‌حلي تازه براي گذر از برخوردهاي سليقه‌اي است، صحبت‌هاي محمدرضا عارف با آن كليدواژه‌ها و اين راهكارها براي اين مشكل، تبديل به يك روزنه اميد تازه براي اهالي موسيقي مي‌شود؛ روزنه‌اي كه از نگاه همسو و همراه نمايندگان منتخب مي‌دهد و اينكه يك‌هفته بعد از آغاز مجلس دهم، دشواري‌هاي هميشگي اهالي موسيقي ناديده گرفته نشده و حداقل در يك گفت‌وگوي ساده، حرف‌ها و صحبت‌هايي مطرح شده كه در تمام اين مدت بارها و بارها از زبان هنرمندان تكرار شده و نيازمند رسيدن به مرجعي بالاتر و البته قانونگذار بوده. مبحث برخوردهاي سليقه‌اي، مبحث بلاتكليفي هنرمندان و مردم و از همه مهم‌تر هرج و مرج فرهنگي، حالا ديگر يك پيگير رسمي و جدي دارد كه مي‌تواند با قانوني شفاف و روشن‌كننده براي هميشه حل و فصل شود؛ البته اگر در حرف باقي نماند و در ميان مشكلات ريز و درشت سياسي، اجتماعي و اقتصادي گم نشود.