طنازي پدرش را در عروسك‌گرداني داشت

مثل همه خانواده تئاتر عروسكي ايران از شنيدن اين خبر بسيار متاثر شدم ولي تاثر بيشتر من زماني بود كه ايشان را در مراسم افتتاحيه جشنواره بين‌المللي تئاتر عروسكي ديدم و متوجه شدم دستش از كار افتاده است.
اين براي هنرمندي كه در بازي دادن عروسك تخصص دارد مثل خواننده‌اي است كه حنجره‌ و صدايش را از دست داده باشد كه اتفاق ناخوشايندي است.  خانم برومند، دبير جشنواره عروسكي، انسانيت به خرج داده بود و از اين هنرمند براي مراسم افتتاح دعوت كرده بود. چون دنيا آن روزهاي دشوار كمي سخت و همراه با يأس به جهان و آينده مي‌نگريست و لازم بود خانواده عروسكي از او حمايت كند كه شد آخرين ديدار من با اين هنرمند. دنيا فني‌زاده اوايل به كارهاي صحنه‌اي هم مي‌پرداخت ولي بعدها بيشتر جذب تلويزيون شد و بسيار ماهرانه به فعاليتش ادامه داد. متاسفانه عرصه نمايش عروسكي صحنه‌اي از نظر مالي و هم به لحاظ تكثر با كاستي‌هايي مواجه است و نمي‌تواند چنين استعدادهايي را براي خود حفظ كند.  به هر روي، از آنجا كه دنيا يادگار بازيگر بسيار تواناي تئاتر و سينماي ايران – پرويز فني‌زاده- بود همواره نام و خاطره پدرش را در ذهن من زنده مي‌كرد و تمام طنازي و هنرمندي پدرش در عروسك گرداني دنيا ديده مي‌شد؛ ويژگي‌هايي كه به خوبي نشان مي‌داد استعداد هنري را از پدرش به ارث برده است. اين فرصت هم برايش وجود نداشت كه بتواند خيلي متفاوت عرض اندام كند ولي هرجا بود با قدرت كار مي‌كرد.  گرچه در نسل جديد نيز افرادي عاشق كار بازي‌دهندگي عروسك قدم به عرصه گذاشته‌اند اما افرادي مثل دنيا فني‌زاده بسيار كم هستند. من بيشتر دورادور شاهد فعاليت‌هاي هنرمندانه‌اش بودم. دنيا بعد از ماه‌ها رنج، اينك به آرامش رسيده ولي خانواده هنرمندان عروسكي ايران را داغدار و متاثر كرده است.