دفاعيه‌اي براي دموكراسي
آلكساندرو آچِوِدو جانس
ترجمه: افشين برزگر
دموكراسي، واژه زيستن
كه عبور مي‌كند از هوا
مانند پرنده‌اي در پرواز يا نواختن ناقوس
پيش از اين،
مردان نمي‌شناختند خودشان را،
زنان هم‌چو سيب‌‌هاي شيرين بلعيده مي‌شدند
و بي‌هيچ ترحمي مدفون
به‌سان دانه‌ها زير خاك،
در آن هنگامه، تنها خداوند آزادي را بر روي زمين مي‌شناخت
ما فاصله سال‌هاي نوري را طي كرديم
بر روي درياي خون
براي تسخير كرانه دموكراتيك
و سپس دفاع از آن در مقابل كشتي‌هاي خصم
نفرت و تاريكي جنگ‌ها
پوشاند روياي‌مان را
براي ديدن دوباره لبخند پريكلس
والت وايتمن، مدافع دموكراسي.
آن‌گاه كه ابيات نيرومندش را شنيدم،
در روح و جان من جاري شدند با اين معنا
مردم، آزاد و برابر، زير نور خورشيد
در ميوه‌هاي زندگي شريك مي‌شوند
انجمن اخوت بايد بگشايد در را،
رهبران مسيحي نمي‌توانند شريك شوند در آن؛
چرا كه دموكراسي پژمرده مي‌شود
هنگامي كه مي‌پوشانند آن را با كينه و شعله‌هاي آتش،
پشت ديوارها و قفس‌ها
دموكراسي، بقايش معنا مي‌بخشد كار روزانه‌مان را
چه بسا درياها و توفان‌هاي زيادي در پيش است.
تنها با گرامي‌داشت نجوايش واژه‌هايم شنيده مي‌شود،
و ما مي‌توانيم احساس كنيم غرور زنده بودن را