واسونك، ترانه‌اي تك‌بيت است كه اغلب درمراسم‌هاي شاد مانند عروسي خوانده مي‌شود. ناب‌ترين واسونك‌ها مربوط به شهر شيراز و چند شهر از استان فارس است كه البته با توجه به حال و هوا و جغرافياي هر شهر، تفاوت‌هاي اندكي باهم دارند. شعرهاي اين قالب از شعر بومي معمولا حال و هوايي زنانه دارند و اغلب توسط زنان دردستگاه شوشتري و ريتم شش- هشت خوانده مي‌شوند. آرزوي خوشبختي، درخواست سلامتي، دعا براي مساعد شدن مسائل مالي براي عروس و داماد و... درون‌مايه اصلي
واسونك است.
شازده دوماد رفته شيراز براي توپِ يراق
عمو جوني حُرمتِش كن تا دمِ شاه چراغ
عروس خانم، عروس خانم اين چِه چيزه در برِت
اين حريرِ نرمُ و نازُك كي خريده، شوهرِت
عروس خانم قهر كرده نمي‌پوشه رخت ما
رختش از خونه باباش بياريد تُكمِه طلا
عروس حنا مي‌بندِه، چهار دستُ و پاش مي‌بندِه
اگر حنا نباشه، دِل به خدا مي‌بنده
برق برق زُلفوُنِت، داماد بيايم منزلت
من حنا بندم سرِت، داغِت نبينه مادرِت
جونِ مو و جوُنِ تو، جونِ مو قُربونِ تو
جونِ مو دستمال بيار‌ه در حنا بندونِ تو
از خدا يه وايه دارم تو بشيني روي جا
تو بشيني روي جا و مو كنم شُكرِ خدا
شاه كاكام بورُ طلايي، دست و پايش به حنا
پدرش به مكه رفته، مادرش كربُبلا
اي حنا بند، اي حنابند يه حناي مقبول ببند
داغ فرزندِت نبيني با گُل و رِيحون ببند
اي حنا بند، اي حنا بند شب ديگه نِصفِه شده
حنا بسته شازده دوماد؟عالمي خسته شده
يك حمومي سيت بسازم حمومِ حاجي رضا
گِلِش از «گِلِكو» بيارم آبِش از امام رضا
اِي حمومي‌اي حمومي آبِ حموم تازه كن
شازده دومادو مياريم شربتِش آماده كن