تفسير به راي كلام حق
فاطمه ذوالقدر
فيلم منتشره در فضاي مجازي درخصوص دختري كه جرم آن شايد يك كجروي از نگاه مجري قانون باشد تامل، تاسف و تاثر دو چندان را براي جامعه ايراني و اسلامي داشت كه شعار امنيت اجتماعي و تامين آن را طليعه‌دار است. چگونه ما ادعا مي‌كنيم كه در خاورميانه امن‌ترين نقطه‌اي هستيم كه از دست استكبار و استعمار به دور مانده است و الحق كه ادعايي وارد و بجاست اما چگونه نتوانستيم اين امنيت و آرامش را در درون جامعه خود وكوچه وخيابان‌هاي شهرهاي‌مان تامين كنيم؟ آيا موضوع گشت ارشاد و متوليان متعدد امور فرهنگي كشور كه از بودجه بيت المال رقم‌هاي نجومي براي بسط وتوسعه فرهنگ و حجاب وعفاف دريافت مي‌كنند و داراي تربيون‌هاي متعدد وعِده وعُده هستند توانسته است در ساليان متمادي جوابگوي نياز جامعه براي دعوت به حجاب باشند؟ اگر پاسخ مثبت است پس چنين رفتارهايي از چه روي سر مي‌زند!؟ و دستاورد‌هاي آن كجاست؟ در كسوت قانونگذاري تلاش شد كه لايحه امنيت زنان را براي پرهيز از هرگونه خشونت تصويب كنيم تا امنيت اجتماعي كه ناظر بر تدارك سلامت براي افراد جامعه در مقابل اقدامات خشونت‌آميز و رفع دغدغه‌هاي ذهني (احساس عدم امنيت) زنان است را محقق كنيم و يادمان هست كه از جمله كليدي‌ترين وعده‌هاي دولت تدبير و اميد، تحقق امنيت اجتماعي براي زنان كشور بود.
هنوز بيانات و دعوت رهبري معظم انقلاب درخصوص توصيه همگان به ويژه دست‌اندركاران متولي در امور فرهنگي ومجريان نظم وقانون بر رفتار توام با لسان معرفت و استدلالِ همراه با روي خوش و با سماحت و مدارا را كه سنّه من نبيه صلي‌الله عليه وآله است در روح و روان جامعه جاري وساري است وپژواك آن گوش‌هاي بيدار جامعه را نوازش مي‌دهد. آيا رفتاري كه در اين چندسال و به ويژه در اين چند روز شاهد بوديم «مداراه النّاس» است؟ آيا چنين رفتارهاي خشني سنخيتي با امر به معروف و نهي از منكر دارد؟ آيا اين رفتارها انسجام و اعتماد اجتماعي را كه لازمه امت واحده اسلامي بودن است را مهيا مي‌كند؟ موضوع رفتار پسنديده چيزي دور از فرهنگ، دين و ارزش‌هاي جامعه ما نيست و بارها و بارها در كلام حق بر آن سفارش شده مخصوصا در دعوت به دين و راه الهي كه در سوره مباركه مائده چنين آمده است كه «وأطِيعُوا‌الله وأطِيعُوا الرسُول واحْذرُوا فإِنْ توليْتُمْ فاعْلمُوا أنما على رسُولِنا الْبلاغُ الْمُبِينُ»، و اطاعت خدا و اطاعت پيامبر كنيد و [از گناهان] برحذر باشيد، پس اگر روى گردانديد، بدانيد كه بر عهده پيامبر ما، فقط رساندن [پيامِ] آشكار است». از نصح صريح اين آيه مباركه بر مي‌آيد كه حضرت باري تعالي رسالت پيامبر(ص) را در رساندن پيام دعوتِ به حق دانسته، نه استفاده از هر زور و تزويري براي دعوت به حق. چه شده بر ما، كه كلام حق را تفسير به راي كرده و آن مي‌كنيم كه نبايد؟ اين رفتارهايي كه متاسفانه هراز گاه خارج از قاعده وقانون وبر مبناي غلبه نفساني و به سبب ناتواني از كظم غيظ از برخي مامورين خواسته يا ناخواسته سر مي‌زند و در جامعه با آن روبرو مي‌شويم، نه تنها اسلامي نيست بلكه انساني هم نيست. فراموش نكنيم كه كشور با سرمايه‌هاي انساني آن پابرجاست. همان سرمايه‌اي كه در روزهاي جنگ تحميلي ما را در برابر دنيا مقاوم و راسخ نگاه داشت. يادمان باشد كه اين زنان و دختران سرزمين‌مان مادران آينده و آينده‌سازان كشور‌ند و همين دختران و زنان با حضور در عرصه‌هاي مختلف انقلاب از جمله راهپيمايي‌ها و انتخابات‌هاي رياست‌جمهوري، مجلس شوراي اسلامي و شوراي شهر دوش به دوش آحاد ملت در خلق حماسه‌هاي غرورآفرين و افتخارآميز و دشمن‌شكن حضوري فعال و موثر دارند تا جايي كه صدا وسيماي جمهوري اسلامي نيز با افتخار با همين دختران مصاحبه كرده و حضور و مشاركت آنها را در سرنوشت خود وكشورشان به جهانيان مخابره وبازتاب مي‌دهند حال چه مي‌شود ما را كه پس از گذار از اين ايام تحمل دختران‌مان در كوچه و خيابان براي برخي غيرقابل تحمل مي‌شود. بايد به ياد داشته باشيم فرزندان مام ميهن هستند؛ لذا بايد با آنان آن‌گونه رفتار كرد كه در روزهاي راهپيمايي‌ها و خلق حماسه‌ها رفتار مي‌كنيم. به حكم انسانيت و در جايگاه نمايندگي نيمي از جامعه و به عنوان نايب‌رييس فراكسيون زنان ضمن ارج نهادن به تلاش‌هاي مجدانه نيروي خدوم انتظامي، با محكوم كردن چنين رفتار غير انساني و اسلامي، انتظار پاسخگويي شفاف و روشن را به افكار عمومي از سوي وزير كشور و زيرمجموعه آن داريم تا رفتارهاي خودسرانه برخي از نيروها كه تماميت را زير سوال مي‌برند و جز هزينه براي اعتبار كشور و نظام سودي ندارد را خاتمه دهيم.