جبران خسارت استيضاح
محمد كاظمي
جلسه پرحاشيه استيضاح آقاي ربيعي در مجلس شوراي اسلامي تاسف همگاني را برانگيخت، وزارت كار، تعاون و رفاه اجتماعي با مسووليت‌ها و اختيارات متنوع و گسترده براي كشور خصوصا در شرايط كنوني اهميت استراتژيك دارد و اغراق نيست، اگر بگوييم بخش قابل توجهي از ميزان موفقيت يا شكست دولت در موقعيت كنوني بستگي به مديريت اين وزارتخانه دارد. بر همين اساس بررسي عملكرد وزير مربوطه در هر قالبي باشد بايد با نهايت دقت، كلان‌نگري، حساسيت و تعهد و بي‌طرفي صورت گرفته و تهي از هر شائبه باشد. متاسفانه نه تنها جلسه استيضاح داراي مشخصات فوق نبود كه از مقدمات تا متن و حاشيه آن فاقد استانداردهاي معمول بود و در اين ماجرا نمره مطلوبي از مجلس شوراي اسلامي ثبت نشد. در حالي كه استيضاح‌كنندگان بايد تحقيقات وسيعي پيرامون امكانات و محدوديت‌ها و نوع عملكردها مي‌كردند و حتي جلسات كميسيون مربوطه با آقاي ربيعي بيشتر از حد معمول برگزار مي‌شد، متاسفانه وي اعلام كرد كه در اين رابطه به كميسيون دعوت نشده و مذاكراتي نداشته است! اين مقدمه منفي كار را به جلسه غيرعلني كشاند ولي باز هم ابهام و ترديد مذكور از بين نرفت و يك سوال بزرگ در افكار عمومي باقي ماند كه ضرورت تعجيل در طرح استيضاح چه بود؟ جالب و تاسف‌آور اينكه در مذاكرات مجلس از بحث‌هاي مهم و اساسي فقط كلياتي مطرح شد و بيشتر وقت مجلس به پرداختن در موارد جزيي گذشت و بدتر اينكه نطق‌ها مكررا به خارج از بندهاي مصرح در متن استيضاح كشيده شد و هيات رييسه محترم جلوي اين بي‌قانوني آشكار را نگرفت. شخصي شدن برخي ادعاها چنان اوج گرفت كه تا حقوق دختر نايب رييس مجلس هم پيش رفت و ما نمايندگان را پيش مردم سر به زير كرد.
آيا اصلاح يا فساد يك وزارتخانه عظيم در شرايط جنگ اقتصادي و فشار بي‌سابقه به مردم تا اين حد جزيي و پيش پا افتاده است؟ كاش آقاي وزير به جاي پاسخ دادن به اين شائبه‌هاي بي‌مورد رسما اعلام مي‌كرد كه آقايان بياييد درست يا اشتباه پيرامون درصد بيكاري، هلدينگ‌هاي بزرگ اقتصادي، بيمه‌هاي اجتماعي و احوال معلولان كه با جان و معيشت ميليون‌ها نفر در ارتباط است، متمركز شويد و مرا محاكمه كنيد. راستي با نمايش چنين اوضاعي ما نمايندگان چگونه به مردم اميد دهيم كه مجلس پاسدار حقوق ملت است، آنان چگونه اطمينان حاصل كنند كه چشمان تيزبين وكيلان مردم از منافع ملي به امور شخصي تنزل پيدا نمي‌كند؟ من به عنوان يكي از نمايندگان ملت با اينكه در موافقت يا مخالفت استيضاح سخن نگفتم ولي همين‌جا به واسطه آنچه در روز چهارشنبه هفته گذشته در مجلس شوراي اسلامي گذشت از ملت ايران عذرخواهي مي‌كنم. ما در اين روز عصاره فضائل ملت نبوديم. اخلاق و كرامت و بزرگ‌منشي و مصالح ملي رعايت نشد و مردم حق دارند ما را استيضاح كنند. اكنون بايد اين سوال بزرگ را مطرح كرد كه چرا ما به اين روز افتاده‌ايم و چرا عده‌اي در اركان مهم نظام مي‌توانند در شرايط حاد هم مناسبات مهم را تحت تاثير مسائل شخصي و جزيي قرار دهند و از بازتاب آن در افكار عمومي نترسند؟ اعتبار و در راس امور بودن مجلس از فاخر، موجه، سنجيده، مودبانه و متعهدانه و شجاعانه بودن عملكرد نمايندگان به دست مي‌آيد، مجلسي كه روزي در اوج اعتبار خود به حضرت امام(ره) تذكر مي‌دهد و آن امام فقيد در پاسخ به نمايندگان اين تذكر را مي‌پذيرد و مي‌نويسد: «ان‌شاءالله تصميم دارم در تمام زمينه‌ها وضع به صورتي درآيد كه همه طبق قانون اساسي حركت كنيم ... از تذكرات همه شما سپاسگزارم و همه شما را دعا مي‌كنم.» حالا بايد نگران اعتباري باشد كه ضمن بحث‌هاي حاشيه‌اي تنزل پيدا مي‌كند و مردم را در حيرت فرو مي‌برد. مجلس ما امروز مي‌تواند نقشي بسيار مهم و اثربخش و ماندگار و رافع مشكلات داشته باشد اگر ما نمايندگان به حبل متين كرامت اخلاقي و عبور از منافع شخصي و خاضع در مقابل مردم و متعهد به منافع ملي تمسك كنيم و مثل پيشينيان خود در دوره‌هاي مشعشع آزادگي پيشه كنيم و دانايي از خويش بروز دهيم. پيشنهاد حقير به همكاران محترم اين است كه هر چه زودتر درصدد جبران برآييم و به طريقي اين خسارت معنوي به مجلس را مرتفع كنيم.