به ياد پروفسور عطاءالله قباديان
محمدحسين شريف‌زادگان
پروفسور عطاءالله قباديان از چهره‌هاي برجسته علمي و دانشگاهي، ايران‌دوست و توسعه‌دهنده سرزميني ايران درگذشت. با عرض تسليت به خانواده محترم، دانشگاهيان و دانشجويان‌شان از خداوند متعال رحمت وآمرزش الهي براي ايشان مسالت دارم. ايشان دانش‌آموخته دانشگاه وين در رشته آب و خاك و استاد آن دانشگاه، عضو انجمن نخبگان آلمان بود و در اواخر دهه 40 به ايران برگشت و استاد دانشگاه جندي شاپور اهواز يا شهيد چمران امروز شد. پروفسور قباديان از دانشگاهياني بود كه توانست علم، پژوهش و تدريس دانشگاهي را در عرصه‌هاي محيطي مناطق مختلف ايران به شكل «سياست توسعه سرزميني» درآورد و به كارگزاران كشور عرضه كند. وي دانشمندي خستگي‌ناپذير بود كه در سرتاسر استان‌ها و مناطق كشور كار كرده بود و نظرات سياستي خود را به كارگزاران ارائه مي‌كرد. به همين دليل شخصيتي آگاه، دلسوز، اخلاقي و مورد احترام بود. قبل از انقلاب مسوول راه‌اندازي دانشگاه خليج فارس در خوزستان بود كه با وقوع انقلاب متوقف شد و سپس در برنامه‌ريزي و راه‌اندازي دانشگاه يزد تلاش‌هاي فراواني كرد. پروفسور قباديان در دهه 60 به عنوان مشاور عالي شوراي عالي كشاورزي ايران در نخست‌وزيري خدمت كرد و همواره تحقيقات و كتاب‌هاي ايشان در مورد توسعه سرزميني، آب و خاك و محيط زيست و مناطق كويري در مورد خوزستان، يزد و همه مناطق ايران در دانشگاه‌ها و مركز تحقيقاتي به عنوان منابع علمي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. پروفسور قباديان به‌رغم آنكه بخشي از خانواده‌اش در خارج از ايران زندگي مي‌كردند و فشار زيادي براي اقامت در خارج از كشور را متحمل مي‌شدند ولي خود را فرزند ايران‌زمين و كوهستان‌هاي سوادكوه مي‌دانست و تا آخر در ايران ماند و به آرمان‌هاي توسعه ايران وفادار بود و لحظه‌اي از تحقيق و مطالعه در مورد مسائل توسعه سرزميني ايران غفلت نمي‌ورزيد. پروفسور قباديان سال‌ها در دانشگاه‌هاي شهيد چمران، زنجان و يزد تدريس كرد و در رشته‌هاي توسعه شهري و منطقه‌اي در دانشگاه شهيد بهشتي نيز درس مي‌داد و موسس و رييس پارك علمي - تحقيقاتي و پرديس دانشگاه شهيد بهشتي در زيراب سوادكوه و همچنين موسس رشته مهندسي توسعه روستايي و فناوري‌هاي صنايع چوب و كاغذ در آن پرديس بود. آموزه اصلي اين استاد آگاه توجه به بستر محيط زيستي مبتني بر توسعه پايدار همه مناطق ايران، براي توسعه شهري و منطقه‌اي و اجراي طرح‌ها و برنامه‌هاي توسعه بر مبناي شرايط اقليمي ايران بود. عشق به وطن، توجه به سرمايه انساني و توسعه سرزميني از او شخصيتي انساني و اخلاقي ساخته بود كه همواره مورد توجه دانشگاهيان، كارگزاران، دانشجويان و جوانان و همه كساني بود كه قلب‌شان براي ايران مي‌تپد. پروفسور قباديان نمونه و اسوه‌اي از انديشمنداني است كه همه عمر و عشق و توان خود را مصرف علم و دانش و سياستگذاري و به عمل درآوردن آن در آباداني، پيشرفت و توسعه سرزميني ايران كرد. از اين جهت افتخاري براي جامعه دانشگاهي و روشنفكري ايران به حساب مي‌آيد. روح اين استاد فرهيخته در پرنيان رحمت الهي آرام و ياد و خاطره اين دانشمند ايران‌دوست و وطن‌خواه و موثر در عرصه‌هاي مختلف توسعه ايران مستدام باد.