ديدار با پزشكيان در چهل و دومين جايزه كتاب سال
علي آهنگر
تالار وحدت بود و شعار وفاق ملي كه بر آويزه جشنواره كتاب سال نقش بسته بود. بي‌هيچ تكلفي آمد وارد سالن اصلي شد. پيش از او دعوت‌شدگان، دقايقي پيش‌تر بر صندلي‌ها آرميده بودند. گزارش دكتر عباس صالحي، وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي از دنياي كناب و نشر اميدوار‌كننده بود. نويسندگان، مترجمان، ناشران و ويراستاران بسياري بار ديگر در جشن كتاب سال گرد هم آمده بودند. برگزيدگان، جوايزشان را از دست مسعود پزشكيان دريافت كردند. او به جايگاه سخن رفت.مسعود پزشكيان مانند هيچ كس نبود. نخستين باري بود كه از نزديك مي‌ديدمش. او به شدت هر چه تمام‌تر مانند خودش بود. در نخستين روزي كه نام كانديداهاي چهاردهمين دوره رياست‌جمهوري اعلام شد و در ميان آنان نام مسعود پزشكيان هم بود، دستان من به روي صفحه كليد رفت و برايش نگاشت: «مسعود پزشكيان؛ كسي كه مثل هيچ كس نيست» و در روزنامه فرداي آن روز «اعتماد» افتخار نشر يافت. امروز دريافتم كه به واقع او كسي مانند خودش است؛ مثل هيچ كس نيست. پزشكيان مردي آكنده است. از درون وجودش «پر» است. به قول ابراهام مازلو، انديشمند و روانشناس پرآوازه امريكايي قرن بيستم، به طبقه پنجم نيازها، يعني كمال و خودشكوفايي و اغنا‌ی روحي رسيده است. در مفردات راغب اصفهاني در توضيح واژه صمد، آمده است كه هر چيز «توپر» را گويند. و در فرهنگ‌نامه‌هاي ديگر به معناي صلابت و استحكام آمده است. فخررازي در تفسير كبير خود در توضيح واژه صمد آن را توپر آورده است. مسعود پزشكيان شخصيتي داراي استحكام و صلابت و توپر است.
وقتي به جايگاه سخن آمد در فراز و فرود سخن‌هاي بهم پيوسته و داراي معاني‌اش، يك ترجيع‌بند وجود داشت و آن اينكه براي رسيدن به «هدف» تنها «يك راه» موجود نيست. اگر براي رسيدن به هدف فقط بخواهيم از يك راه برويم، در برخورد با موانع و بن‌بست، با شكست رو‌به‌رو مي‌شويم. مسعود پزشكيان از نهاد دلش چندين و چند بار گفت كه براي رسيدن به هدف، راه‌هاي ديگري هم وجود دارد. او حتي اين عبارت معروف را آورد كه: «الطرق الي‌الله بعدد انفاس الخلايق» راه‌هاي به سوي هدف بي‌شمارند. اگر در يك راه و از يك مسير به موانع و بن‌بست برخورد كرديم، راه‌هاي ديگر را بيازماييم. مسعود پزشكيان در چهل و دومين نشست صاحبان كتاب و انديشه و فرهنگ، تمنا و تقاضاي آزمودن راهي ديگر و راه‌هاي ديگر براي رسيدن به هدف را داشت. او هدف را گم نكرد و تغيير نداد اما بيان داشت كه بايد راه‌هاي ديگري را در پيش گرفت و پيمود.
تا اينجا سخن مسعود پزشكيان بود. از اينجا به بعد را تحول‌هاي بي‌بديل تاريخي كه در آن زندگي مي‌كنيم، مي‌سرايد. آنچه در اين روزها در پس و پشت مي‌گذاريم عين تاريخ و متن تاريخ است. از رويداد فراتر رفته و تاريخ را مي‌سازد. در چنين سالي كه هر روز و هر ساعتش براي نقش بستن بر تارك تاريخ است، بايسته آن است كه راه‌هاي ديگري را براي رسيدن به منافع ملي كه همان يگانه هدف دولت و حكومت است، آزمود. چنان كه مسعود پزشكيان در چهل و دومين جشنواره كتاب تمنايش را داشت.