تيتر مجازي
عليرضا سيفالديني: مكان نامريي كه از حضور اعضاي خانواده شكل ميگيرد، بعدها، زماني كه از آن حضور دور شديم درك ميكنيم كه خانه از دست رفته است. حتي اگر خود خانه سر جايش باشد.
سهيل سمي: در هزار و يك شب داستان تقدس داره. شخصيتها در هر شرايطي حتي پاي چوبهدار به محض اينكه ميگن حكايتي دارم طرف مقابل از هر صنف و جايگاه و شأني ميگه حكايت بازگو و چه بسيار كسان كه با حكايت گفتن نجات پيدا ميكنن. درست مثل خود شهرزاد. اين داستان در هزار و يك شب مايه نجات و رستگاري است.
شهلا زرلكي: زندگي بدون آرتور شوپنهاور برايم غيرقابل تحمل است! وقتي كم ميآورم، وقتي نااميدي مثل سرطان ريشه ميدواند در تمام سلولهايم، ميروم كتاب محبوبم «در باب حكمت زندگي» را باز ميكنم و ميخوانم.
فلاشبك
هي ! با من از اعتماد حرف نزن... ازش خوشم نمياد.