قانون ، عدالت و دستگاه قضا
غلامرضا مصباحي‌مقدم
آقاي رييسي از افرادي هستند كه در ابتداي پيروزي انقلاب از دادياري كار خود را شروع كرده و پس از طي مراحل اكنون به رياست قوه قضاييه رسيده است و براي همين به مسائل قوه قضاييه از درون اشراف دارد. رياست بازرسي كل كشور را در كارنامه خود دارد و از آن زمان به ساير دستگاه‌ها و...
سازمان‌هاي كشور اشراف خوبي دارد و از اين جهت فعاليت خود را هم در درون قوه قضاييه و هم بيرون از دستگاه، با اصلاح ساختاري و مبارزه با فساد شروع كرده است و اميدواريم در اين راه موفق باشد. اما اصلاح ساختار، يك پروژه نسبتا طولاني مدتي خواهد بود و نياز به گذشت زمان دارد. مشخصه‌هايي كه رييس دستگاه قضا به خوبي روي آن تاكيد مي‌كند، نوع تعامل قوه قضاييه با مردم است. مجموعه‌هاي دستگاه قضا بايد به گونه‌اي با مردم تعامل كنند كه مردم احساس كنند، مي‌توانند به قوه قضاييه پناه ببرند و به نوعي احساس كنند كه اين قوه پناهگاه امن مردم و كانوني براي اجراي عدالت است. همه بايد بدانند كه اگر كسي به مردم ظلم مي‌كند، مرجع قوي و قدرتمندي وجود دارد كه مي‌تواند پاسخگوي مراجعات آنها باشد و حقوق‌شان را احقاق كند. در گذشته مكرر اتفاق افتاده بود كه كساني به دستگاه قضا مراجعه مي‌كردند، برخورد قاضي، داديار يا بازپرس با آنها به گونه‌اي توهين‌آميز، عامرانه، تحكم‌آميز و... بود. اما آقاي رييسي از زماني كه به عنوان رييس قوه قضاييه مشغول فعاليت شدند، بر روي اين موضوع بسيار تاكيد كردند كه برخورد بايد همراه با احترام و محبت باشد و به نوعي باشد كه مردم احساس فشار و سختي در حضور قاضي، دادستان، داديار و غيره به لكنت نيفتند. اين توصيه و تاكيدات بايد به گونه‌اي ادامه‌دار باشد كه بر روي رفتار ساير كاركنان دستگاه قضا اثر بگذارد و چنين شيوه‌اي در قوه قضاييه نهادينه شود و اگر چنين شود، آثار خوبي به جا خواهد گذاشت.
اقدام مثبت ديگري كه در اين مدت رخ داد پس گرفتن شكاياتي بود كه قوه قضاييه از اصحاب رسانه داشتند و همين‌طور شكاياتي كه راسا قوه قضاييه از ارباب رجوع داشتند كه اين شكايت‌ها موجب بازداشت برخي افراد شده بود.
همچنين در خصوص توصيه رهبري براي رعايت سه اصل عدالت، قانون و سرعت در روند رسيدگي به پرونده‌ها، بايد بگويم: سرعت عمل يك امر مشهود است و ما مي‌بينيم كه پرونده‌هاي مهم قضايي خيلي سريع مورد رسيدگي قرار مي‌گيرد درحالي كه در سال‌هاي گذشته رسيدگي به اين قبيل پرونده‌ها سال‌ها به طول مي‌انجاميد. اين پديده‌اي است كه به خوبي قابل مشاهده است. اما دو مورد ديگر يعني عدالت و قانون، چون نمود بيروني ندارد براي ما كه بخواهيم شاهد تحولي در اين موارد باشد را ندارد. اما براي خود قوه قضاييه كه نظارت‌هاي دروني را دارد امكان رصد كردن و اينكه تغييرات و تحولات را مشاهده كنند وجود دارد. اينكه قانون و عدالت به چه صورتي رعايت مي‌شود را بايد از مسوولان قوه قضاييه پرسيد.