بازنگري در باب‌خانه‌ماندن
احمد مسجدجامعي
اين روزها و با افزايش آمار مبتلايان به ويروس كرونا؛ مقابله با اين ويروس ابعاد جديدي را به خود گرفته است. لزوم ماندن شهروندان و خانواده‌ها در منازل و كم‌توجهي مردم به اين امر يكي از چالش‌هاي اصلي پرچمداران مبارزه با كرونا در كشور است.
چرا كه مردم در اين روزهاي پاياني سال و در حالي كه هر ساله تمام كشور به سبب نوروز و استقبال از آن به تكاپو مي‌افتاد و همچنين نبود سرگرمي و ابزارهاي مناسب، از خانه ماندن خسته مي‌شوند و دوباره راهي معابر و مراكز خريد و... مي‌شوند. به همين دليل به نظر مي‌رسد بايد بازنگري جدي در سياست‌هاي مبارزه با كرونا صورت گيرد. چرا كه كرونا صرفا پديده‌اي نيست كه «بهداشت» جامعه را هدف قرار داده باشد بلكه، ابعاد اجتماعي گوناگوني نيز دارد. از همين منظر زماني كه ما شهروندان را وادار به ماندن در خانه‌ها و عدم حضور در اماكن عمومي مي‌كنيم بايد راهكارهايي نيز براي پربارتركردن فضاي خصوصي خانواده‌ها و اوقات فراغت آنها بكنيم. در اين ميان، برخلاف اظهارنظر برخي‌ها، شهرداري وظيفه چنداني برعهده ندارد چرا كه دايره خدمات‌رساني شهرداري فضاهاي عمومي شهر و ايجاد حس نشاط در آن است در حالي كه اين روزها، آنچه بيش از همه به چشم مي‌آيد نياز به ايجاد نشاط و سرگرمي در چارچوب ديوارهاي خانواده‌هاست. براي همين چند وقت پيش درصحن شورا پيشنهاد كردم كه حتي مي‌توان بودجه شهرداري كه براي اجراي برنامه‌هاي مفرح نوروزي تدارك ديده شده بود صرف تلاش براي تامين سلامت شهر به شيوه‌هايي مانند ضدعفوني كردن و... شود. اما براي بخش دوم يعني لزوم ايجاد نشاط براي خانواده‌ها، به نظر مي‌رسد شايد بهترين راهكار تشكيل يك ستاد ضربتي براي پيگيري اين مساله و ارايه راهكاري براي سرگرم كردن شهروندان در خانه مانده و تقويت روحيه اقشار مختلف جامعه باشد. چرا كه با توجه به شرايط و قراين به نظر نمي‌رسد به همين زودي‌ها، شرايط زندگي شهروندان، به حالت عادي برگردد. ستادي كه براي اوقات فراغت و خانه‌نشيني شهروندان برنامه‌ريزي فوري كند و در اين راه از تجارب ساير كشورهايي كه شهرهاي‌شان را قرنطينه كرده‌اند استفاده كند. مثلا از ووهان كليپ‌هايي منتشر مي‌شد كه در آنها اعضاي خانواده‌ها با هم، سرود مي‌خواندند و آن را در فضاي مجازي منتشر مي‌كردند. ما براي كمتر شدن هزينه‌هاي مالي و اقتصادي و رواني، چاره‌اي نداريم جز اينكه از اين تجارب استفاده كنيم. از سويي وزارت مخابرات هم مي‌توان با پيش‌بيني زير ساخت‌هاي مناسب، فرصتي را فراهم كند تا كاربران فضاي مجازي بخشي از ساعت‌هاي خانه‌نشيني خود را به اين شيوه سپري كنند. و بالاخره آنكه هر برنامه‌ريزي خاصي كه صورت مي‌گيرد بايد با اولويت ايجاد نشاط و سرگرمي براي كودكان باشد. چرا كه آنها هيچ دركي از شرايط موجود ندارند و همين، مي‌تواند ماندن در خانه را براي آنها به جهنمي عيني تبديل كند كه تبعات آن مسلما كل خانواده را تحت تاثير قرار خواهد داد. اما با وجودي كه حاكميت موظف به ارايه راهكارهايي براي تامين سلامت رواني و بسط نشاط در جامعه است، شهروندان نيز مي‌توانند به صورت خودجوش و با بازگشت به گذشته و زماني كه هنوز كانون خانواده‌ها گرم و پرتعداد بود، روزها و ساعت‌هاي خود را در كنار يكديگر به خوبي و شادي سپري كنند و دوباره شاهد گرم شدن كانون و نهاد خانواده باشيم. بدين‌ترتيب مي‌توانيم مدعي باشيم كه بعد از پايان اين بحران و شكست كرونا، از اين تهديد، فرصتي براي تقويت بنيه خانواده‌ها و درنهايت تقويت پايه‌هاي معنوي و رواني جامعه ساخته‌ايم.