واكنش‌ها به برخورد خشونت‌آميز حراست و مجروح شدن يك خبرنگار
رييس
دانشگاه شهيد بهشتي: عذرخواهي مي‌كنم
گروه اجتماعي
روز سه‌شنبه تصويري از انگشت شكسته شده خبرنگاري كه براي پوشش واكسيناسيون به يكي از پايگاه‌هاي سلامت زير نظر دانشگاه شهيد بهشتي رفته بود و با برخورد خشن حراست مواجه شد، خبرساز شد. 24 ساعت پس از خبري شدن ماجرا و نقدهاي تند جامعه رسانه‌اي و مجلس به اين حادثه، رييس دانشگاه شهيد بهشتي عذرخواهي كرد.
امير اسماعيلي، سردبير روزنامه صبح نو پس از اين ماجرا در صفحه توييتر خود در مورد برخورد مامور حراست با فائزه مومني، خبرنگار اين روزنامه توضيح داد:«خبرنگار روزنامه صبح نو روز گذشته همزمان با روز ارتباطات براي تهيه گزارش از روند واكسيناسيون و صحبت با عوامل كادر بهداشت كه مشغول اين جريان هستند به مجموعه ساعي در ميدان سپاه مراجعه مي‌كند و بعد از مصاحبه و گفت‌وگو هنگام خروج از مجموعه با برخورد زشت و زننده مامور حراست مجموعه به نام ق.ج مواجه مي‌شود. اين مامور با اعتراض به خبرنگار روزنامه صبح نو امر به پاك كردن فايل‌هاي صوتي و هر آنچه از مصاحبه‌ها ضبط شده مي‌كند، در صورتي كه هيچ ربطي به او نداشته و وقتي با مقاومت خبرنگار ما براي پاك نكردن فايل مصاحبه مواجه مي‌شود، خانم خبرنگار را مورد ضرب و شتم قرار مي‌دهد كه متاسفانه خبرنگار ما دچار شكستگي از ناحيه انگشت دست راست مي‌شود. در همان حال با ضبط كيف و وسايلش او را به مدت بيشتر از يك ساعت تحت بازداشت غيررسمي و غيرقانوني در محل قرار مي‌دهند.» او با اشاره به سايت روزنامه از خبرنگار خود نوشته است: «قرار نيست خبط و خطاي محرز يك مامور حراست از مجموعه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي را به پاي مجموعه وزارت بهداشت و تشكيلات كادر درماني بنويسيم اما با توجه به شكايت قضايي صورت گرفته تا آخر كار و احقاق حق خبرنگار خود ايستاده‌ايم».
پس از اعتراض گسترده خبرنگاران و فعالان رسانه‌اي حاضر در شبكه‌هاي اجتماعي، رسول خضريان، سخنگوي مجمع نمايندگان تهران روز گذشته و در جلسه علني مجلس نسبت به اين برخورد در زيرمجموعه وزارت بهداشت و دانشگاه شهيد بهشتي تذكر داد. محمدباقر قاليباف، رييس مجلس هم در پاسخ به اين تذكر گفت:«دو كميسيون بهداشت و اصل ۹۰ پيگير اين موضوع باشند، كميسيون اصل ۹۰ هم اگر شكايتي آمد آن را مورد بررسي قرار دهد.» دانشگاه شهيد بهشتي هم عاقبت پس از 24 ساعت به اين ماجرا واكنش نشان داد. عليرضا زالي، رييس دانشگاه شهيد بهشتي با اشاره به حادثه پيش آمده، گفت:«متاسفانه حادثه تلخ در يكي از مراكز دانشگاهي ما پيش آمد كه نسبت به اين حادثه بسيار مكدر شديم و جا دارد به نوبه خودم از طرف دانشگاه و مسوولان ارشد علوم پزشكي مراتب عذرخواهي و پوزش را از خبرنگار عاليقدر و جامعه خبري اعلام كنم. مطمئن هستم اين حادثه يك استثنا بوده و ما كماكان علاقه‌مند هستيم، رابطه وسيع و ارزنده‌اي بين جامعه معزز خبري و مدافعين سلامت وجود داشته باشد و ان شاءالله مستحكم بماند.» زالي افزود:«حوادثي از اين قبيل اگرچه حوادث تلخي است و ما را مكدر كرده اما تلاش داريم در دلجويي از اين خواهر عزيز خبرنگار و حتما هم دانشگاه اقدامات انضباطي لازم را در مقابله با اين تخلف انجام خواهد داد اما به هر حال جا دارد من از طرف خودم و هيات رييسه دانشگاه پوزش خودم را از جامعه وزين خبري اعلام كنم».
تعرض به آزادي بيان
«تعدد موارد نقض امنيت حرفه روزنامه‌نگاري به صورت‌هاي مختلف به حدي رسيده كه هر كس به خود اجازه مي‌دهد چنين رفتار مجرمانه، سخيف و تهاجمي را نسبت به يك خبرنگار انجام دهد.» اين بخشي از بيانيه انجمن صنفي روزنامه‌نگاران تهران بود كه پس از برخورد خشونت‌آميز با خبرنگار روزنامه صبح نو منتشر شد. اين انجمن ضمن محكوم كردن اين برخورد با خبرنگار، آن را «يكي از بدترين تعرض‌هايي» دانست كه حين انجام فعاليت حرفه‌اي عليه يك خبرنگار رخ داده:«انجمن همچنين از مسوولان قضايي مي‌خواهد شكايت خانم فائزه مومني و همكاران ما در صبح نو را بدون تبعيض و عادلانه مورد رسيدگي قرار داده تا عبرتي براي متجاوزان به حقوق روزنامه‌نگاران كشور باشد».
شهريار شمس‌مستوفي، دبير انجمن صنفي روزنامه‌نگاران مي‌گويد پس از اطلاع از اين حادثه در اولين فرصت با فائزه مومني تماس گرفته تا از جزييات ماجرا كسب اطلاع كند. او به «اعتماد» مي‌گويد:«ايشان البته عضو انجمن نيستند اما از آنجايي كه ما عقيده داريم هر جا آزادي مطبوعات تهديد شود بايد به ماجرا ورود كنيم، با ايشان صحبت كرديم؛ اينكه دقيقا چه اتفاقي افتاده و چه كمكي از دست ما برمي‌آيد تا مثلا اگر در روند درمان مشكلي وجود دارد، كمكي كنيم. ايشان از ما خواستند كه فقط موضع‌گيري كنيم كه البته پيش از آن هم در جلسه فوري انجمن، لزوم موضع‌گيري را مصوب كرده بوديم. نهايتا بيانيه ما منتشر شد و بعد هم رييس انجمن با چند تن از مسوولان وزارت بهداشت صحبت كرد و هم خواستار عذرخواهي جدي از خبرنگار شد و هم برخورد با فرد متخلف و اينكه وزارت بهداشت تمام كمك لازم در روند درماني خبرنگار را انجام دهد.» شمس مي‌گويد كه انجمن پيگير ماجرا مي‌ماند تا ببيند كه مجازات فرد متخلف به كجا خواهد رسيد:«اين برخوردها از نظر ما تنها برخورد با يك خبرنگار نيست و برخورد با آزادي مطبوعات است».
براي خبرنگاران حوزه‌هاي مختلف، برخوردها، جدال‌هاي لفظي، توهين و حتي برخوردهاي فيزيكي و خشونت‌بار اتفاقي است كه از سوي اشخاص متفاوت پيش مي‌آيد اما بدون شك اين برخورد از سوي ماموران حراست در مراكز و دستگاه‌هاي كوچك و بزرگ بيشتر تكرار مي‌شوند. آيا نهادي مانند انجمن صنفي روزنامه‌نگاران مي‌تواند مركزي براي گزارش اين نوع برخوردها شود و آيا مي‌تواند با مستند كردن موارد مختلف تهديد و خشونت عليه خبرنگاران حين انجام وظيفه، گامي براي رفع اين برخوردهاي غيرقانوني بردارد؟ شمس پاسخ مي‌دهد:«در جلسه هفتگي انجمن موضوع را در دستور جلسه گذاشته‌ايم تا همرا با هيات مديره ببينيم چه راهكارهايي براي جلوگيري از اين نوع اعمال وجود دارد. ما يك راهكار قانوني پيدا كرده‌ايم، يعني در قانون مطبوعات آمده است كه هيچ‌كس حق ندارد مطبوعات را مجبور به انتشار مطلبي كند يا جلوي انتشار مطلب را بگيرد. در قانون مطبوعات آمده است كه اگر كسي چنين كاري انجام دهد بر اساس حكم دادگاه بايد از مسووليتش تعليق شود. اين يكي از حقوق مطبوعات است كه در همين قانون موجود هم ذكر شده. در جلسه انجمن حتما هم از منظر حقوقي و هم از منظر پيشنهادي كه داديد، گفت‌وگو خواهيم كرد تا بتوانيم خبرنگاري را به جايگاه اصلي‌اش بازگردانيم.» شمس مي‌گويد اين جايگاه خبرنگاري حال ساليان درازي است كه از آنچه بود، فاصله گرفته است:«پس از دولت آقاي خاتمي، به نظرم جايگاه خبرنگاري دچار نزول شد. پس از آن توقيف فله‌اي مطبوعات احساسي به وجود آمده كه مي‌شود با مطبوعات به راحتي برخورد كرد و جلوي انتشار آزاد اطلاعات را گرفت».