سفر به ريگ يلان
مهدي نبيان
10 سال پيش در چنين روزهايي در پايان اسفند 1390 در حال تدارك براي شروع يكي از بزرگترين برنامههاي اكتشافي و مستندسازي طبيعت كه با همت و مديريت مرحوم محمدعلي اينانلو برنامهريزي شد، بوديم. سفري مخاطرهآميز به لوت جنوبي كه با نوروز 1391 همزمان بود. لوت جنوبي از جمله مناطقي در صحراي وسيع لوت به شمار ميآيد كه كمتر مورد مطالعه قرار گرفته و در آن زمان همچنان ناشناخته باقي مانده بود. گستردگي زياد، عدم وجود هر گونه منابع آبي و سكونتگاه انساني، محدوديتهاي شديد اقليمي نظير توفانهاي غيرقابل پيشبيني، نوسانات زياد دماي هوا، وجود پهنههاي ماسهاي وسيع كه عبور از آنها با دشواريهاي زيادي روبهرو است و وجود مناطق مينگذاري شده از جمله مواردي است كه باعث شده بود تا افراد انگشتشماري عزم سفر به اين منطقه از دشت لوت را داشته باشند. هدف اصلي سفر، پيمايش زميني گرمترين مكان روي سياره زمين بود. چندي قبل سنجندههاي حرارتي ماهواره MODIS سازمان فضايي NASA، گرمترين منطقه روي زمين را محدودهاي در ايران و در شرق لوت جنوبي با دماي 70.7 درجه سانتيگراد تعيين كرده بود. بررسيهاي ما نشان ميداد اين منطقه تپههاي عظيم ماسهاي و صعبالعبور واقع در شرق لوت جنوبي است كه به ريگ يلان شناخته ميشوند و جزو ناشناختهترين قسمتهاي صحراي لوت به شمار ميآيند. سفر به ريگ يلان كه تا 13 فروردين 91 با طي مسافت بيش از 5هزار كيلومتر به طول انجاميد و دستاوردهاي كم نظيري را براي جامعه علمي، فعالان حوزه محيط زيست و گردشگري به همراه داشت. فتح ريگ يلان و چيدن سفره هفتسين و برگزاري مراسم لحظه تحويل سال 1391 در دل صحراي لوت در كنار استاد محمدعلي اينانلو و جمعي از دوستان ماجراجو از زيباترين خاطرات بهاري من در عمر فعاليت حرفهايام به شمار ميآيد. ياد بزرگمرد طبيعت ايران، محمدعلي اينانلو ماندگار.